قاچاق نطفه، نبردی شگفت آور برای بقا(قسمت اول)

محسن فائضی

زندگی یک فلسطینی، یک زندگی پویاست، پویایی منطبق بر محدودیتها، سختی ها و خوشی ها. زندگی در فلسطین حتما با اسارت همراه است، یعنی یا نوجوانی طعم اسارت را کشیده، یا از نزدیکان و اقوام را در اسارت میبیند.

اکنون بیش از 5 و نیم هزار فلسطینی در  22 زندان رژیم صهیونیستی اسیرند، از این تعداد نزدیک هزار نفر یا حبس ابد اند یا به بیش از 30 سال حبس محکوم اند.

حجم بالای اسرا و زمان زیاد اسارت موجب شده، اسرای فلسطینی در زندان ها شرایطی برای خودشان ایجاد کنند که زندگی جریان داشته باشد، روحیه ها زنده بماند و امید همچنان جاری باشد. کتاب نویسی، گذراندن دوران دانشگاه به صورت مجازی، داشتن کمیته های مختلف از قرآن، ورزشی، اخلاقی، تشکیلاتی و…. بخشی از اینهاست.

رژیم صهیونیستی از سال 1996 ملاقات زندانیان با غیر از نزدیکان درجه یک یعنی پدر، مادر، همسر، فرزند، برادران و خواهران و و پدر بزرگ و مادر بزرگ را ممنوع کرده است و این ملاقات ها هم از پشت شیشه است. البته کودکان زیر 7 سال یا افراد مسن بالای 70 سال نیز تنها در صورت کسب مجوز می توانند به ملاقات رو در رو زندانی بروند؛ ملاقات رودرویی که سال به سال بر حساسیت اسرائیلی ها افزوده است. اما چرا اسرائیل این گونه از ملاقات رودررو می‌ترسد؟

قطعا از شنیدن اسمش متعجب خواهید شد، بچه دار شدن از درون زندان! چگونه؟ این داستان از زبان  عطاف همسر ایوب اسیر فلسطینی که آخرین نمونه این مسئله است را بشنوید:

هنگامی که ایوب تصمیم گرفت اسپرم را برای به بیرون از زندان قاچاق کند تا در روند تلقیح مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد اصرار داشت که بسته حاوی اسپرم توسط دخترمان لیان که کمتر از 5 سال داشت به بیرون از زندان قاچاق شود چرا که اشغالگران به وی اجازه می‌دادند برای دیدار چهره به چهره پدرش وارد یک اتاق شود. پیش از این دیدار فرزندم را به خوبی برای این مسئله آماده کردم به نحوی که از واقعیت ماجرا با خبر نشود، لیان این گونه تصور می‌کرد که پدرش به وی یک بسته شیرینی می‌دهد که باید تا زمانی که نزد من و پدربزرگش که از پشت شیشه ضخیم او را می‌بینیم بازگردد از آن حفاظت کرده و آن را از دست ندهد. دخترم به خوبی آموزش‌های من را آموخت و به خوبی از آن بسته حفاظت کرد تا زمانی که از آن اتاق خارج شد و نزد ما آمد، من اولین نفری بودم که بسته حاوی اسپرم را از دستش گرفتم و همه ما توانستیم از بازرسی‌های دقیق اداره امور زندان‌ها و همچنین ایست و بازرسی‌های بیرون زندان عبور کرده و خود را به مرکز تلقیح مصنوعی رسانده و اسپرم را به آزمایشگاه تحویل دادیم.

این یکی از 71 داستان اسرای فلسطینی است که توانسته‌اند فرزندان خود را از طریق قاچاق اسپرم به دنیا بیاورند که در تمام مناطق کرانه باختری در حال زندگی کردن هستند.

اولین تولد موفق در آگوست سال 2012 بیمارستان عربی نابلس (در شمال کرانه باختری) رخ داد. جایی که اعلام کرد اولین نوزاد از طریق قاچاق اسپرم یک اسیر فلسطینی از زندان‌های اسرائیل در این بیمارستان متولد شده است. همسر عمار الزبن اسیر فلسطینی که به اتهام ارتباط با گردان‌های قسام شاخه نظامی جنبش حماس محکوم به تحمل 27 سال زندان محکوم شده بود اولین همسر یک اسیر فلسطینی بود که فرزند خود را از طریق اسپرم قاچاق شده از داخل زندان‌های اسرائیلی به دنیا آورده است، وی پس از تولد فرزندش با خوشحالی تمام در برابر دیدگان ظاهر شده و آن را «مهند» نامگذاری کرد.

البته بالا رفتن تعداد این اقدامات حاشیه هایی هم داشته، از جمله گرفتن فتواهای مختلف، گذاشتن شروط مختلف از جمله در جریان بودن 2 نفر از خانواده طرفین همسر و شوهر. یا این جملات: «بر اساس اطلاعاتی که ما داریم قاچاق اسپرم به بیرون از زندان امری محال به نظر می‌رسد چرا که از لحاظ پزشکی و بیولوژیکی درصد موفقیت این گونه اقدامات بسیار پایین است، داده‌های اطلاعاتی ما نیز فرضیه متولد شدن کودکان از طریق قاچاق اسپرم را رد می‌کند.» این اظهاراتی است که اداره امور زندان‌های اسرائیل در خصوص قاچاق اسپرم انجام داده و به گونه‌های مختلف در سال‌های گذشته تکرار شده است.

اما از جنبه صرفاً پزشکی نمی‌توان در امکان سنجی قاچاق اسپرم تردید کرد زیرا دانشمندان بر این مسئله اجماع دارند که عملیات لقاح مصنوعی برای موفق شدن تنها به تعداد بسیار کمی اسپرم دارای قابلیت حیات نیاز دارد و اسپرم‌ها می‌توانند برای 12 ساعت و یا حتی بیشتر زنده بمانند و این زمان برای انجام عملیات قاچاق از زندان و رساندن آنها به مرکز مورد نظر جهت حفظ و لقاح آن کافی است. این مراکز حتی اسپرم‌ها را به 3 یا 4 بخش تقسیم می‌کنند تا همسران اسیر فلسطینی در صورت عدم موفقیت حاملگی اول فرصت‌های متعدد داشته و بتواند مجدداً این عملیات را تکرار کنند. به لحاظ عملی موفقیت لقاح مصنوعی 60 درصد بوده و عدم موفقیت موارد دیگر به روش‌های خطای انتقال و قرار دادن اسپرم در محلی که به درستی استریل نشده باز می‌گردد.

عملیات ” النُطف المُهرّبه” اکنون به یک روش تثبیت شده زندگی فلسطینی تبدیل شده، تداوم نسل و امید به آینده با به جا گذاشتن فرزندی از درون زندان. با پیشرفت علم و درمان های ناباروری، لقاح مصنوعی هم با پیشرفت های زیادی همراه شده و فتواهای مختلف علمای جهان اسلام(اعم از شیعه و سنی) در پذیرش این روش در فرزندآوری، کار را برای فلسطینی ها راحت تر کرده و 71 نوزاد به این روش به دنیا آمده اند.